استفاده از نانو در جهان تاریخ مشخصی ندارد چرا که شیمیدانها یا کیمیاگران قدیم
صدها سال است که از نانو استفاده می کردند که نمونه ی آنها را می تواند در شیشه های
رنگی کلیساهای قرون وسطی که دارای نانو ذرات طلا بودند مشاهده کرد.
اما این که اولین بار کلمه ی نانو در چه سالی و در کجا به زبان آورده شد باید بگوییم که
در سال 1974 میلادی توسط "Nairo Tanguchi" ارائه شد.
اما اینجا واقعا شروع این اصطلاح نبود، چرا که در سال 1959 فیزیکدانی به نام
" Richard Feynman"مقاله ای را در باره ی قابلیت های نانو در آینده منتشر کرد
او طی یک سخنرانی ایده ی فناوری نانو را برای عموم آشکار ساخت که جمله ی معروف او در این
سخنرانی این بود که "فضای زیادی در آن ته وجود دارند." که دیدگاه های مهندسی اتمی را
با این بیان طرح کرد. نکته ی جالب سخنرانی او این بود که عنوان کرد با فناوری نانو می توان
تمام دایرة المعارف بریتانیا را روی نوک یک سنجاق نگارش کرد.
اما مشاهده تغییر مکان اتمها برای اولین بار در سال 1981میلادی توسط میکروسکوپ تونلی
که"Gerd Bining"و" Heinrich Roher" موفق به ساخت آن شدند رخ داد.
که در پی آن روبرت اف، هارولد و ریچارد موفق به کشف مولکولهای توپ مانند
( Buckminsterfullerenes) درست شده از کربن که ابعاد آنها به سختی
7/0 نانومتر می رسید شدند.
در سال 1999 دیوید رومن مقاله ای تحت عنوان اینکه:
(( آیا فناوری نانو، قابلیت به وجود آمدن را خواهد داشت یا نه؟)) نوشت و در این مقاله
عنوان کرد که با این فناوری می توان موادی را بوجود آورد که خواصی متفاوت از
مواد سازنده خود دارند.
با سلام